HOME ΝΟΣ/ΤΑ ΣΥΝ/ΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΟΡΟΑΡΝΗΤΚΕΣ ΣΠΟΝ/ΔΕΣ ΠΑΘ. ΟΣΤΩΝ-ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ ΑΛΛΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Λεμεσού

πίσω

COPYRIGHT  © by  Michaelidou Maria

Dr. Μαρία Μιχαηλίδου

                                                                         ΣΥΝΔΡΟΜΟ SJOGREN



Τι είναι το σύνδρομο Sjogren;

Το σύνδρομο Sjogren (στα ελληνικά προφέρεται "Σγιόγκρεν") πήρε το όνομά του από τον Henrik Sjogren, ένα Σουηδό οφθαλμίατρο, που το περιέγραψε πρώτος το 1933. Είναι μία αυτοάνοση πάθηση στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού δε λειτουργεί φυσιολογικά. Τα περισσότερο συνηθισμένα συμπτώματα είναι τα στεγνά μάτια (ο ιατρικός όρος είναι "ξηροφθαλμία") ή το στεγνό στόμα (ο ιατρικός όρος είναι "ξηροστομία") ή ορισμένες φορές και τα δύο μαζί, καθώς και το αίσθημα κόπωσης και πόνων.
Αν και δεν υπάρχει θεραπεία γι' αυτό το σύνδρομο, τα περισσότερα άτομα μπορεί να θεραπευτούν σχετικά εύκολα. Ορισμένα άτομα έχουν κάποια άλλα περισσότερο σοβαρά συμπτώματα, τα οποία επίσης θεραπεύονται και περιγράφονται αργότερα σ' αυτό το κείμενο.
Υπάρχουν δύο μορφές του συνδρόμου Sjogren. Το δευτεροπαθές σύνδρομο Sjogren προκαλείται από κάποια ρευματική πάθηση, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Το πρωτοπαθές σύνδρομο Sjogren δεν προκαλείται από κάποια υποκείμενη ρευματική πάθηση.
Αυτό το κείμενο αναφέρεται κυρίως στο πρωτοπαθές σύνδρομο Sjogren. Όμως, τα τμήματα που αναφέρονται στη διάγνωση και τη θεραπεία θα είναι χρήσιμα σε άτομα με στεγνά μάτια ή στεγνό στόμα, που οφείλονται σε άλλες παθήσεις.

Είναι το σύνδρομο Sjogren το ίδιο με το σύνδρομο ξηρότητος;

Όχι. Το σύνδρομο ξηρότητος (ο αγγλικός όρος είναι "sicca syndrome" όπου η λέξη sicca σημαίνει ξηρότητα) περιγράφει προβλήματα με στεγνά μάτια και στεγνό στόμα, που δεν προκαλούνται από μία αυτοάνοση πάθηση. Το σύνδρομο ξηρότητας συμβαίνει όταν έχουν βλάβη οι δακρυϊκοί αδένες των ματιών - παράγουν δάκρυα - ή οι σιελογόνοι αδένες στο στόμα - παράγουν σάλιο. Η βλάβη αυτή μπορεί να οφείλεται σε διάφορες παθήσεις, όπως η σαρκοείδωση, η υπερβολική ακτινοβολία με ακτίνες Χ και η πολύ μεγάλη κατακράτηση σιδήρου στον οργανισμό (ο ιατρικός όρος της πάθησης αυτής είναι "αιμοχρωμάτωση").
Πόσο συνηθισμένο είναι το πρωτοπαθές σύνδρομο Sjogren; Το πρωτοπαθές σύνδρομο Sjogren πολύ πιθανόν είναι η δεύτερη σε συχνότητα αυτοάνοση ρευματική πάθηση. Είναι σχεδόν το ίδιο συχνό όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Υπολογίζεται ότι (μισό εκατομμύριο) άτομα υποφέρουν από αυτό το σύνδρομο στην Ελλάδα (Ηνωμένο Βασίλειο). Είναι δύσκολο να υπολογιστεί ο ακριβής αριθμός διότι πολλά άτομα δεν ζητούν ιατρική βοήθεια και απλά θεωρούν τα συμπτώματά τους ως μια μικρή ενόχληση.

Ποιοι παθαίνουν το σύνδρομο Sjogren;

Συμβαίνει συχνά σε γυναίκες ηλικίας μεταξύ 40-60 χρονών. Είναι πολύ λιγότερο συχνό σε άνδρες (ένας σε κάθε δέκα άτομα με σύνδρομο Sjogren είναι άνδρας) και συμβαίνει μόνο σπάνια στην παιδική ηλικία. Επηρεάζει όλες τις φυλές.

Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα;

Τα δυο πιο συνήθη συμπτώματα είναι:
• στεγνά μάτια ή στεγνό στόμα (ορισμένες φορές και τα δύο μαζί)
• αίσθημα έντονης κούρασης και πόνων.

Πολλά άτομα δεν έχουν άλλα ιδιαίτερα συμπτώματα. Στο σύνδρομο Sjogren οι σιελογόνοι αδένες μπορεί να διογκωθούν.

Πως αναπτύσσεται το σύνδρομο Sjogren;

Το σύνδρομο Sjogren είναι μια αυτοάνοση πάθηση. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού δεν λειτουργεί όπως πρέπει αλλά αντιδρά εναντίον του ίδιου οργανισμού. Φυσιολογικά το ανοσοποιητικό μας σύστημα βοηθά τον οργανισμό να καταπολεμά τις λοιμώξεις, όπως η γρίπη. Όμως, στις αυτοάνοσες παθήσεις, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε τμήματα του οργανισμού ως σαν αυτά να ήταν ξένα (δηλαδή σαν οι ιστοί του ίδιου του οργανισμού να ήταν μία λοίμωξη). Αυτό το κάνει να είναι δυσκολότερο για τον οργανισμό να απαλλαγεί από οτιδήποτε προκαλεί τα συμπτώματα. Στο σύνδρομο Sjogren, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κυρίως εναντίον των δακρυϊκών αδένων στα μάτια και των σιελογόνων αδένων στο στόμα. Το ανοσοποιητικό σύστημα στέλνει κύτταρα σε αυτούς τους αδένες που τους προκαλεί να διογκωθούν (δηλαδή να παρουσιάσουν φλεγμονή). Επίσης, ο οργανισμός παράγει αντισώματα που αντιδρούν με τους ιστούς των αδένων και τους προκαλούν βλάβη.
Συνήθως, όταν οι δακρυϊκοί και οι σιελογόνες αδένες παρουσιάσουν βλάβη, τότε τα αντισώματα δεν προκαλούν κάποια περαιτέρω βλάβη. Όμως, σε ορισμένους ασθενείς, μπορούν να επηρεαστούν άλλα τμήματα του οργανισμού, όπως το συκώτι και τα νεφρά. Ορισμένες αρθρώσεις μπορεί να παρουσιάσουν φλεγμονή, αλλά δεν παρουσιάζουν τις βλάβες που υπάρχουν στη ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Το στεγνό στόμα είναι ένα από τα συμπτώματα του συνδρόμου Sjogren.

Τι προκαλεί το σύνδρομο Sjogren;

Δεν είμαστε ακόμα απόλυτα σίγουροι πως προκαλείται το σύνδρομο Sjogren. Όμως, η αιτιολογία του έχει συνδεθεί με διάφορους ιούς (για παράδειγμα με τον ιό Epstein Barr, τους ρετροϊούς και τον ιό HTLV). Υπάρχει η σκέψη ότι κάποιος ιός μολύνει τον οργανισμό. Όταν ο ιός εγκατασταθεί μέσα στους ιστούς του οργανισμού, τότε το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά και αυτό προκαλεί την έναρξη της φλεγμονής.

Είναι πάθηση κληρονομική;

Μπορεί να υπάρχουν ορισμένοι γενετικοί (κληρονομικοί) παράγοντες, που σημαίνει ότι σε ορισμένα άτομα είναι πιο δύσκολο η ελαχιστοποίηση της λοίμωξης από τον οργανισμό σε σχέση με άλλα άτομα. Όμως, είναι σπάνιο να μεταφερθεί από την μητέρα στην κόρη.

Επηρεάζει η εγκυμοσύνη το σύνδρομο;

Γενικά δεν υπάρχουν περισσότερα προβλήματα κατά τη διάρκεια ή μετά την εγκυμοσύνη. Όμως, όταν οι μητέρες έχουν το πρωτοπαθές σύνδρομο Sjogren, τότε ορισμένα νεογέννητα μπορεί να έχουν διαταραχές του ρυθμού της καρδιάς. Αυτό συμβαίνει επειδή συγκεκριμένα αντισώματα μεταφέρονται από τη μητέρα στο παιδί, αλλά αυτό είναι πολύ σπάνιο.

Υπάρχουν κάποιες αλλεργικές αντιδράσεις;

Οι ασθενείς με σύνδρομο Sjogren έχουν ελαφρά μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν ανεπιθύμητες ενέργειες σε συνηθισμένα φάρμακα, όπως τα αντιβιοτικά. Συνιστούμε οι ασθενείς να μην λαμβάνουν οποιαδήποτε φάρμακα παρά μόνον αν είναι απόλυτα αναγκαία.

Πώς γίνεται η διάγνωση του συνδρόμου Sjogren;

Το σύνδρομο Sjogren μπορεί να παράγει μια ποικιλία από παράπονα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, οι ασθενείς να χρειάζεται να επισκεφθούν διάφορες ιατρικές ειδικότητες, όπως τον οικογενειακό τους γιατρό, τον ρευματολόγο, τον οφθαλμίατρο, τον οδοντίατρο ή τον γναθοχειρουργό. Μετά από ένα λεπτομερές κλινικό ιστορικό και μία πλήρη κλινική εξέταση, οι περισσότερο σημαντικές εξετάσεις για το σύνδρομο Sjogren είναι:
• δοκιμασία Schirmer (στα ελληνικά προφέρεται "σίρμερ"): χρησιμοποιείται ένα μικρό κομμάτι ειδικού απορροφητικού χαρτιού (στυπόχαρτο) για να μετρηθεί η παραγωγή δακρύων.
• εξέταση σε σχισμοειδή λυχνία: ο οφθαλμίατρος θα βάλει μία υγρή χρωστική (το "ροζ της Βεγγάλης") πριν να εξετάσει το μάτι σας με ένα ειδικό όργανο που ονομάζεται σχισμοειδής λυχνία.
• μέτρηση της παραγωγής σάλιου: αυτό μπορεί να μετρηθεί με το να φτύσετε σε ένα ειδικό χάρτινο κύπελλο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Περισσότερο εξειδικευμένος έλεγχος περιλαμβάνει το σπινθηρογράφημα των σιελογόνων αδένων ή την ένεση ειδικών χρωστικών (αντίθεσης) μέσα στους σιελογόνους αδένες.
• εξετάσεις αίματος: αυτές γίνονται γιατί δύο αντισώματα ευρίσκονται πιο συχνά στο πρωτοπαθές σύνδρομο Sjogren παρά σε οποιαδήποτε άλλη πάθηση.
• βιοψία χείλους: ένας από τους μικρούς σιελογόνους αδένες μπορεί να αφαιρεθεί πολύ απλά από το κάτω χείλος, χωρίς την ανάγκη γενικής αναισθησίας. Ο αδένας εξετάζεται κάτω από το μικροσκόπιο για να γίνει ο έλεγχος της διάγνωσης. Συνήθως, αυτό γίνεται μόνο αν η διάγνωση είναι αβέβαιη, βασιζόμενοι σε όλες τις υπόλοιπες εξετάσεις.

Ποια είναι η μακροχρόνια πρόγνωση αν έχετε σύνδρομο Sjogren; Αντίθετα από ορισμένες άλλες ρευματικές παθήσεις, τα άτομα με σύνδρομο Sjogren δεν είναι πιθανό να παρουσιάσουν ανικανότητα. Τα συμπτώματα είναι ενοχλητικά και μακροχρόνια αλλά συνήθως δεν προκαλούν σοβαρά προβλήματα.

Πως θεραπεύονται τα κυριότερα συμπτώματα του συνδρόμου Sjogren;

Ο επόμενος πίνακας παρουσιάζει σε περίληψη τα κύρια συμπτώματα και εξηγεί πως μπορούν να θεραπευθούν. Για όλα αυτά τα συμπτώματα, οι ασθενείς θα πρέπει να είναι βέβαιοι ότι ακολουθούν οδηγίες για την υγιεινή του στόματος και την καταπολέμηση της τερηδόνας. Για παράδειγμα, είναι σημαντικό να ακολουθείτε την οδοντιατρική συμβουλή και να χρησιμοποιείτε οδοντόκρεμες με φθόριο και διαλύματα επαναμεταλλοποίησης (re-mineralisation).